«Працую суткі праз чацвёра»: Як банкаўскі супрацоўнік уладкаваўся вартаўніком
- 31.12.2019, 12:09
Беларус расказаў пра круты паварот у кар'еры.
«Выдаваў у банку крэдыты і думаў, што лепш працы не бывае», – апавёў tut.by былы супрацоўнік банка.
– Сваю працоўную дзейнасць я пачаў пасля заканчэння ўніверсітэта. У аддзеле маркетынгу ААТ «Гомельбудматэрыялы». Усведамленне таго, што пяць гадоў я атрымліваў спецыяльнасць, якую буду ненавідзець, прыйшло не адразу, але досыць хутка, – піша наш чытач, які захацеў застацца неназваным. – Таму, адпрацаваўшы столькі, колькі належыць паводле размеркавання ў нашай краіне – два гады, я змяніў працу. Уладкаваўся аператарам акісляльнай устаноўкі на расейскае прадпрыемства вытворчасці бітуму. Доўга папрацаваць у гэтай пасадзе мне не давялося... зусім не давялося. Праз месяц расейскія інвестары адмовіліся ад гэтай задумы і нас усіх скарацілі.
Знаходзячыся ў пошуку працы, я неяк прыйшоў у Беларусбанк па крэдыт і застаўся там працаваць. Так я стаў «банкірам» – спецыялістам выдачы крэдытаў насельніцтву. Гэта быў мой першы круты паварот у кар'еры. Праца мне вельмі спадабалася. Мне падабалася мець зносіны з кліентамі. У нас быў дружны калектыў. Я быў упэўнены, што лепш за гэтую працу не бывае. Праз два гады працы ў крэдытным аддзеле я перайшоў у аддзел рэвізій. Праца вельмі цікавая. Вывучэнне заканадаўства, унутраных інструкцый, выяўленне парушэнняў, злоўжыванняў. За трынаццаць гадоў працы я аб'ездзіў усю Беларусь. За час працы я атрымаў другую вышэйшую адукацыю ў спецыяльнасці банкаўская справа. Паколькі аддзел рэвізій – унутраная служба Беларусбанка, а выносіць смецце з хаты не хацелася, кіраўніцтва банка пастанавіла скараціць дэпартамент рэвізій. Найбольш абароненым супрацоўнікам прапанавалі перайсці ў дэпартамент аўдыту, а астатнім – вакансіі ў сістэме. Гэтак жа можна было ўзяць кампенсацыю памерам трохмесячнага прыбытку і звольніцца. Паколькі ўсе прапанаваныя вакансіі былі з паніжэннем пасады, заробку і не было гарантыі, што праз год не давядзецца сысці з непадоўжаным кантрактам без дапамогі. Так звычайна адбываецца аптымізацыя колькасці. Я пастанавіў, што лепш сініца ў руках і выбраў грошы.
Пасля скарачэння я адразу пачаў пошук новай працы, каб не быць дармаедам, зарэгістраваўся ў цэнтры занятасці. Працу ў банкаўскай сферы я не знайшоў, можа, узрост, 40 гадоў. Праз паўгода сталі заканчвацца грошы, а ў цэнтры занятасці вакансіі былі неактуальныя. За апошнія тры гады я працаваў памочнікам у пашыве салонаў аўто, здаваў аўтамабіль у арэнду пад таксі, працаваў таксістам. Цяпер працую вартаўніком суткі праз чацвёра, заробак 330 беларускіх рублёў «кожнаму».
У вольны час падзарабляю ў таксі альбо рамонтам аўто. Прыбытак у мяне невялікі, але, як любяць казаць працадаўцы: «Цяпер паўсюль такія заробкі».